In het voorjaar kreeg een energiedeskundige de mogelijkheid om een bezoek te brengen aan een bedrijf dat zich bezig houdt met de opslag en verwerking van laag -en midden radioactief kernafval. Zelf was hij altijd een tegenstander geweest van kernenergie, hoofdzakelijk om het kernafval probleem. Inmiddels zijn de gedachten bij hem deels veranderd. De commotie die organisaties zoals Greenpeace veroorzaken is overdreven. Er kan, zeker met de huidige maatregelen, gewoon niets meer misgaan. Het enige bedrijf dat zich in Nederland bezig houdt met de opslag en verwerking van kernafval is COVRA in Vlissingen. COVRA staat voor Centrale Organisatie Voor Radioactief Afval. Bij COVRA houdt men zich bezig met afval afkomstig uit de kerncentrale bij Borssele en afval afkomstig uit Petten (een instituut dat zich bezig houdt met het ontwikkelen van medische preparaten zoals chemokuren) en afval afkomstig uit ziekenhuizen en universiteiten.
Wat is radioactief afval?
Radioactief afval is afval dat een bepaalde straling uitstraalt. Deze straling is, naarmate de hoeveelheid, schadelijk voor de gezondheid. Overal is straling, waar je ook komt. In de gewone buitenlucht is deze hoeveelheid ongevaarlijk. Sommige soorten straling kunnen chemische veranderingen veroorzaken bij menselijke cellen. Hierdoor kunnen menselijke cellen afsterven en dit kan soms tot leiden tot het overlijden van mensen. Een bekend incident was de Chernobyl-ramp in 1986 waarbij een kernreactor van een kerncentrale ontplofte. Hierdoor kwam er veel ioniserende straling vrij. Veel mensen overleefden dit niet. Het afval dat bij COVRA verwerkt wordt zijn uitgewerkte reactorstaven, besmette handschoenen, injectienaalden, verouderde preparaten en ander klein chemisch afval. Ook huishoudartikelen als brandmelders vallen hieronder. COVRA heeft meerdere gebouwen op het terrein staan waar kernafval wordt verwerkt en opgeslagen.
Afval van kerncentrales
Het water dat aan de kook wordt gebracht om stoom te genereren waardoor turbines worden aangedreven, wordt verhit door reactorstaven. Het hele proces van kernenergie is een lang verhaal, maar de reactorstaven gaan een beperkte tijd mee. Na ongeveer 4 jaar moet een reactorstaaf vervangen worden omdat deze dan niet genoeg hitte meer produceert. Wel komt er nog een dodelijke hoeveelheid straling uit. Met robotarmen wordt de uitgewerkte reactorstaaf uit de kerncentrale gehaald en direct verpakt voor transport. Bij aankomst in COVRA wordt in een afgesloten ruimte de regelstaaf opnieuw verpakt en geschikt gemaakt voor opslag. Dit gebeurt met robortarmen die op afstand bestuurd worden.
Het uitpakken en herverpakken kan alleen gebeuren door middel van robotarmen. Op het moment dat er oude reactorstaven herverpakt worden, mag niemand in dezelfde ruimte aanwezig zijn. De straling is zo sterk dat een persoon die zich op dat moment in dezelfde ruimte bevindt, binnen een minuut zou sterven. Het is van groot belang dat na het herverpakkingsproces zo weinig mogelijk straling vrij komt. Een reactorstaaf wordt gedemonteerd en verpakt in een metalen carcofaag. De ruimtes die overblijven tussen de zijkanten van de reactorstaaf en de zijkanten van de metalen sarcofaag worden opgevuld met glas met een hoog loodgehalte. Dit houdt straling tegen. Daarna verdwijnt de metalen sarcofaag in een groter vat gemaakt van staal en beton.
Afval van reactorstaven wordt goed verpakt.
Vervolgens verdwijnt het laatste vat in een grote betonnen bunker met een dikke vloer. In deze vloer zijn gaten geboord waar de vaten precies inpassen. Het gat wordt afgesloten met een zwaar metalen deksel. De hijsinstallatie kan de vaten met afval in de vloer laten zakken. Hier moeten de vaten ongeveer 100 jaar blijven, totdat er permanente opslag is gevonden. Oude zoutmijnen en steenkoolmijnen zouden hiervoor geschikt zijn. Hier moeten ze dan nog vele duizenden jaren blijven totdat ze uitgestraald zijn. Let op: dit is tegenwoordig een vorm van groene stroom.